Na een noodlottig ongeval met haar auto is ons zeer gewaardeerde en geliefde lid Ellie Muis ons op 22 december 2021 ontvallen.  

 

Ellie is lid geworden van onze muziekvereniging “Kunst na Arbeid” op 11 juni 1970; zij was dus ruim 51 jaar lid. In feite was zij er sinds de oprichting 1962 al bij.

Tijdens haar lidmaatschap is zij vele jaren bestuurlijk actief geweest, in totaal zo’n 25 jaar. Hiervoor is ze ook gemeentelijk onderscheiden.

In 2006 is zij tot erelid van de vereniging benoemd.

 

Jarenlang gaf zij onvermoeid blokfluitles aan nieuwe leerlingen, waarvan er een groot aantal voor kortere of langere tijd zijn doorgestroomd naar de fanfare.

Zij was altijd bereid mee te denken over zaken die speelden in de club, daarbij steunend op haar rijke ervaring. Bij de diverse acties die door het jaar heen door de vereniging werden gehouden, werkte zij enthousiast mee.

 

Nadat Ellie enkele jaren geleden stopte met haar werkzame leven, zag ze kans haar muzikale activiteiten te vergroten. Zo heeft ze de gehele muziekbibliotheek opgeschoond, wat een monsterklus was. Daarnaast kwam er ook tijd om behalve bij KNA bij andere muziekverenigingen haar partijtje mee te blazen. Zo speelde ze de laatste tijd ook bij Excelsior Woerden en Jagerfanfare ‘Nieuw Leven’ in Kamerik. Ook heeft ze een tijd gespeeld bij het Vrijetijds Orkest Woerden.

 

Ellie was onlosmakelijk verbonden aan de saxofoon, of het nu de sopraansax was, de altsax, de tenorsax of de baritonsax. Ze bespeelde ze allemaal. Als het mogelijk was geweest, het liefst allemaal tegelijk.

 

Tijdens het oud papier halen in het dorp was Ellie één van de adressen waar koffie gedronken werd; heerlijke koffie, vaak geserveerd met zelfgemaakte cake.

 

Voorafgaand aan de uitvaart op 28 december 2021 is met de drie muziekverenigingen waar zij lid van was een muzikale begeleiding verzorgd van haar huis naar de Hervormde kerk. Tijdens de dienst trad een groep saxofonisten op en werd de kist met Ellie gedragen van kerk naar het graf door zes muzikanten van de drie muziekverenigingen. Dit alles was de wens van Ellie.

 

 

We gaan haar erg missen als trouwe, enthousiaste en bevlogen muzikant. En een warme persoonlijkheid die altijd voor iedereen klaar stond.

Toch nog onverwacht is op 17 februari 2021 ons lid en erelid Mees van Elk Sr. op 89-jarige leeftijd overleden. Mees was op dat moment het oudste nog spelende lid.

 

Muziek was veruit de grootste hobby van Mees. Vanaf zijn jongste jaren maakte hij al muziek. Hij was één van degenen die de huidige vereniging Kunst na Arbeid (K.N.A.) in 1962 hebben heropgericht. Ook in zijn jongere jaren daarvoor was hij lid van vorige muziekverenigingen in Zegveld. Talloze muzikanten hebben samen met dirigent Henk de Voogel de eerste lessen van hem gekregen. Dit vond plaats aan huis, op Hoofdweg 37.

Ook  zijn drie zoons en een aantal kleinkinderen zijn mede door hem besmet met het muziekvirus. Veel zaken, zoals verjaardagen moesten wijken voor “de muziek” en hij had er vaak moeite mee als andere leden daar wat gemakkelijker mee om gingen.

Hij is 25 jaar bestuurslid geweest waarvan 24 jaar als voorzitter, vanaf 1962 tot 1987. In dat jaar heeft zijn zoon Mees de voorzittershamer overgenomen en in 2012 zijn zoon Klaas.

Behalve met les geven aan nieuwe muzikanten was hij ook druk met het organiseren van de oud papier ophaalacties. Ieder kwartaal werden er tractoren en vrachtwagens van plaatselijke agrariërs en andere bedrijven geregeld. Zo nodig bestuurde hij ook zelf een voertuig. En achter Hoofdweg 67 was een zgn. “papierschuurtje” waar de plaatselijke middenstand haar lege dozen kwijt kon. Op vrijdagmiddag werd dit dan met hulp van zijn zoons netjes op stapels gebonden en weer doorverkocht aan het plaatselijke recycling bedrijf Vianen.

Bij concerten hielp hij tot op hoge leeftijd mee met het opbouwen en weer opruimen van de zaal. Voor al deze activiteiten, maar ook voor werkzaamheden voor de plaatselijke politieke partij Gemeentebelangen kreeg hij in 1988 een koninklijke onderscheiding.

Zelfs in de coronatijd kwam hij zo lang dat nog mocht trouw met de bas naar de repetitie avonden en werd er ook thuis aan de Boschsloot regelmatig geoefend. Ook de repetities en uitvoeringen van het Vrijetijds Orkest in Woerden bleef hij zo veel mogelijk bezoeken. Hij is omstreeks 1988 bij dit orkest gaan spelen toen hij met vervroegd pensioen ging.

Op de repetitieavonden moest er “gespeeld worden en niet zo veel gekletst”, daar had hij een hekel aan. Soms kwam hij daardoor wat knorrig over, maar hij had een groot hart voor de vereniging.

 

De laatste jaren waren niet erg gemakkelijk. Vooral de zorg voor zijn vrouw  Bep vroeg steeds meer tijd en energie. Zijn eigen gezondheid bleef tot het laatst goed. Zo had hij nog een groentetuintje en hield hij van autorijden.

Wel was al een aantal jaren bekend dat hij een verwijde aorta had wat niet met een operatie kon worden hersteld. Zelf noemde hij dat zijn tikkende tijdbom, die uiteindelijk is afgegaan.

 

We missen Mees en zullen hem blijven herinneren als een zeer betrokken en toegewijd lid en muzikant.

Tot ons grote verdriet moesten wij 22 december 2018 kennis nemen van het overlijden van onze geliefde oud-dirigent Ties Wagensveld.

Ties is in 1990 naar KNA gekomen als dirigent voor de fanfare. Vrij spoedig daarna is hij ook begonnen als instructeur bij de drumband. Toen het idee van een Mallet Percussion Corps kwam was Ties daar meteen voor te porren en hartstochtelijk werkte hij mee aan de plannen en de realisatie daarvan.

In de loop van de tijd schreef Ties heel veel stukken voor de drumband en MPC. Hij schreef dit altijd "op maat", zodat iedereen op zijn/haar niveau gewoon lekker mee kon doen. De MPC speelt met kerst nog steeds de muziek die Ties destijds heeft geschreven.

In de tijd dat hij én dirigent én instructeur was heeft hij van de vereniging echt een eenheid weten te maken.

Onder leiding van Ties zijn we van één concert per jaar naar 2 concerten gegaan, dit was ook zijn idee omdat er anders erg veel tijd tussen de concerten zat.

Ook was het Ties zijn idee om met de drumband en MPC naar Schoonhoven te gaan voor een festival (Tavenu).

Jarenlang kwam hij op en neer vanuit Leusden naar Zegveld, met de auto of motor.

Zijn manier van instructie geven inspireerde ons en maakte ons beter.

Een anekdote van de voorzitter:

Ties zette een stuk bij de fanfare op de lessenaar met de naam: "Entrance and March of the peers" van Arthur Sullivan. Ik zat achter de drums. Regelmatig tikte Ties af en vroeg:"Weten jullie het verschil tussen een p en een f?"

Op die manier kwamen de blazers, maar ook de slagwerkers er achter dat je veel meer muziek uit muziek kan halen dan ze dachten. Dat was Ties; hij bracht de dynamiek terug in de muziek....en in de vereniging.

Een andere uitspraak die Ties deed was:"Ik blijf nergens langer dan 5 jaar". Het zijn er wat meer geworden; hij en wij hadden het erg naar het zin.

 

We zijn elkaar niet uit het oog verloren.

Toen we eind 2016 plotseling zonder dirigent voor de fanfare kwamen te zitten, kwamen we weer met elkaar in contact. Ties wilde wel een aantal keer invallen, totdat wij een vervanger hadden. De vervanger is nooit gekomen, Ties bleef met de woorden;"Als jullie me zat zijn hoor ik dat wel en als ik jullie zat ben horen jullie het wel." Het voelde alsof hij weer thuiskwam, de wederzijdse draad werd weer opgepakt alsof er geen jaren tussen hadden gezeten. Voor de gezelligheid en natuurlijk als hoorniste kwam zijn vrouw Anja mee.

Ties was een enthousiast dirigent, schreef er wel even een partijtje bij en was sociaal zeer betrokken.

Toen Ties zich in juni van 2018 ziek meldde hadden we nog volop plannen voor na de zomervakantie. Op dat moment niet beseffend hoe ernstig ziek hij was. Gelukkig hebben we nog veel stukken en arrangementen van Ties, zodat we regelmatig aan hem zullen denken.

 

Ties bedankt voor: je muzikaliteit, je vriendschap, je enthousiasme, gezelligheid en sociale betrokkenheid.

We gaan je missen